بتن رایج ترین مصالح ساختمانی در سراسر جهان است. از زمان اختراع سیمان مدرن توسط لوئیس ویکات در سال 1817 ، تحقیقاتی و توسعه برای بهبود خواص آن (مقاومت مکانیکی و مقاومت شیمیایی ) افزایش یافته و مواد جدیدی مانند بتن پیش تنیده شده تولید شده است. آیا بتن در طول سال ها بی نقص بوده است؟ با نگاهی به بسیاری از سازه های بتونی که ما را احاطه کرده اند ، حتی از جمله جدیدترین ساختمان ها ، می بینیم که هیچ یک از این سازه ها کاملاً دست نخورده نیستند. برجسته ضعف اجتناب ناپذیر بتن تمایل به ترک خوردن آن است. سازگاری بتن با فولاد ، و توانایی بتن مسلح برای تأمین نیازهای مصالح ساختمانی پیشرفته، ترک خوردگی بتن را مورد توجه همه قرار داده است. با این وجود ، آیا ترک ها یکسان هستند؟ قطعا نه! در حقیقت ، ترک ها می توانند توسط چندین عامل مختلف مانند تغییر شکل ، انقباض ، انقباض حرارتی یا تورم ایجاد شوند.
عوامل ایجاد کننده ترک در بتن
1- ترک های ناشی از تغییر شکل
نیروهایی که به سازه اعمال می شوند ، نیروهای کششی ، فشاری یا برشی به بتن هستند. این نیروها تغییر شکل ایجاد کرده و می تواند منجر به ترک خوردگی بتن شود. با مشاهده محل و هندسه ترک بر روی سازه معمولاً می توان علت ترک خوردگی را شناسایی کرد.
• ترک های ناشی از نیروی فشاری که ناشی از خواص پواسون بتن هستند و موازی با نیروی اعمال شده است.
• ترک های کششی عمود بر نیروی اعمال شده هستند.
• ترک های برشی که عمود بر تنش کششی هستند.
مقاومت کششی بتن تنها در حدود یک دهم مقاومت فشاری آن است ، به همین دلیل بتن تقریبا هیچ وقت بدون آرماتور استفاده نمی شود. بیشترین کاربرد تقویت کننده ها ، ترکیب میله های تقویت کننده فولادی در مناطقی است که در معرض تنش کششی قرار دارند. این نوع بتن معمولاً به "بتون مسلح" شناخته می شود. انواع دیگر تقویت کننده ها ممکن است شامل الیاف مصنوعی باشد. ترک های ناشی از تغییر شکل، عمدتا در اثر نشست خاک یا بارهایی که برای تحمل سازه زیاد هستند ایجاد می شوند.
شکل 1- ترک های ناشی از تغییر شکل
2- ترک های ناشی از شیرینکیج
بتن در هوای آزاد معمولاً هنگام سخت شدن جم (شیرینکیج) می شود. این جم شدن به دلیل تبخیر بخشی از آب موجود در بتن است. ترک خوردگی زمانی اتفاق می افتد که نیروهای انقباضی از مقاومت
ادامه مطلب
درباره این سایت